Ποιο είναι σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας;

Η ανεργία, απαντώ, που έχει εξελιχθεί σε μεγάλη γάγγραινα.

Η μικρή, μάλιστα, στατιστική υποχώρησής της οφείλεται στις ελαστικές μορφές απασχόλησης και στα περίφημα οκτάμηνα.

Πώς μπορεί να απορροφηθεί, λοιπόν, η μεγάλη αυτή ανεργία;

Η απάντηση είναι πολιτική, όπως πολιτικές ,αρχικά, είναι οι λύσεις για όλα τα προβλήματα. Η τεχνοκρατική προσέγγιση, το «δια ταύτα», δηλαδή, έρχεται αργότερα.

Η πολιτική, λοιπόν, απάντηση η δική μου και της Νέας Δημοκρατίας είναι μόνο με επενδύσεις από τον ιδιωτικό τομέα. Μεγάλες στην αρχή και μικρότερες ή και μικρές ακόμη, αργότερα, αφού αρχίσει να αναπτύσσεται η οικονομία.

Η εποχή που τυπώναμε πληθωριστικές δραχμές ή δανειζόμασταν από το εξωτερικό για να καταναλώνουμε χωρίς να παράγουμε στο εσωτερικό πέρασε ανεπιστρεπτί.

Ταυτόχρονα, με την αύξηση των εσόδων του κράτους από τις ασφαλιστικές εισφορές και τα φορολογικά έσοδα θα σταματήσει η πίεση στις συντάξεις, αλλά και στους μισθούς των Δημοσίων Υπαλλήλων. Άλλωστε, ακόμη και οι Δημόσιοι Υπάλληλοι έχουν παιδιά και εγγόνια άνεργα.

Έρχομαι τώρα στο τρίτο ερώτημα που είναι «πώς θα προσελκύσουμε επενδύσεις;»

Ένας είναι ο δρόμος, κυρίες και κύριοι! Είναι μοναδικός.

Μόνο με μεταρρυθμίσεις και αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων θα πάει μπροστά η χώρα.

Έρχομαι τώρα στο βασικό ερώτημα για την απάντηση του οποίου συγκεντρωθήκαμε εδώ σήμερα να συζητήσουμε και είναι το παρακάτω:

Ποιο είναι ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της πόλης μας και ταυτόχρονα της Καλαμαριάς;

Η γεωγραφική μας θέση , αβίαστα απαντώ, που μας έκανε παγκόσμιο σταυροδρόμι, αλλά και μας έδωσε αυτό το θαυμάσιο παραλιακό μέτωπο, παράλληλα με ένα μοναδικό στον κόσμο κλίμα.

Για την πρώτη περίπτωση, αυτό της δυνατότητας να είμαστε κόμβος συνδυασμένων μεταφορών, σύμφωνα με την τεχνοκρατική ορολογία, θα ασχοληθούμε σε άλλη εκδήλωση.

Σήμερα είμαστε εδώ για να ασχοληθούμε με το παραλιακό μέτωπο του Θερμαϊκού και ιδιαίτερα της Καλαμαριάς.

Αυτόν τον αναξιοποίητο πλουτοπαραγωγικό πόρο της πόλης.

Την περιοχή από το Δέλτα του Αξιού έως την Επανομή.

Την περιοχή που έχει μια παραλία στα όρια του Δήμου Θεσσαλονίκης μόνο για περίπατο, το δυτικό μέτωπο μετά το λιμάνι εστία μόλυνσης, την περιοχή του ανατολικού κόλπου σε καλύτερη κατάσταση, αλλά όχι σύμφωνα με τις δυνατότητές της και το παραλιακό μέτωπο της Καλαμαριάς, περιοχή σε εγκατάλειψη.

Ναι, την Ριβιέρα της Βαλκανικής σε εγκατάλειψη.

Θα αναρωτιέστε κάποιοι «μήπως είμαι υπερβολικός;»

ΟΧΙ ΑΠΑΝΤΩ.

Πόσες περιοχές στον κόσμο έχουν αυτή τη γεωγραφική θέση, αυτό το κλίμα, αυτό το θαλάσσιο μέτωπο και αυτές τις υποδομές;

Προσωπικά δεν γνωρίζω πολλές. Για την ακρίβεια δε γνωρίζω καμία. Αναλογισθείτε την περιοχή από το Μέγαρο Μουσικής έως τη Μίκρα, όπου σήμερα δεν υπάρχει δυνατότητα ούτε για περίπατο και θα αντιληφθείτε τι εννοώ.

Περιλαμβάνει τον Κόλπο δίπλα στο Μέγαρο Μουσικής, την περιοχή κάτω από τα εστιατόρια, τον Ναυτικό Όμιλο, τη μαρίνα των ερασιτεχνών αλιέων, το παλατάκι, τη Ναυτική Διοίκηση Β. Ελλάδος, τον χώρο των Ναυτοπροσκόπων, την μαρίνα της Καλαμαριάς, την πλαζ της Αρετσούς, το Remmezo, τον Ιππόκαμπο των εφηβικών μας χρόνων δηλαδή, τη μαρίνα της Κρήνης, το καταφύγιο αλιευτικών σκαφών, την πρώην κλινική Παναγία και τις εκτάσεις στη Μίκρα.

Στο Παραλιακό Μέτωπο εντάσσω, μάλιστα, και το στρατόπεδο Κόδρα για το οποίο γίνεται πολύς λόγος τελευταία.

Σε τι κατάσταση είναι, όμως, η περιοχή;

Επιεικώς απαράδεκτη, είναι η απάντηση.

Πρόχειρες εγκαταστάσεις, αδυναμία πρόσβασης στη θάλασσα, Παλατάκι κόσμημα που ρημάζει, στρατόπεδο κόσμημα σε εγκατάλειψη, Ναυτική Διοίκηση που θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε αλλού, μαρίνα που δε μπορεί να δεχθεί πολλών ειδών σκάφη, πλαζ και Remmezo που χρησιμοποιούνται, κυρίως,  από πολιτιστικούς συλλόγους, είναι κορυφαία παραδείγματα.

Παράλληλα, πολλοί ιδιοκτήτες, κυρίως δημόσιοι φορείς, κάνουν την υπόθεση της αξιοποίησης ακόμη πιο δύσκολη.

Στο σημείο αυτό υπάρχουν δύο δρόμοι.

Ο ένας μετατρέπει σε βάθος χρόνου την περιοχή σε έναν σημαντικό χώρο αναψυχής και πολιτισμού, υπερτοπικής σημασίας, όπως αρέσκονται να τον ονομάζουν, οι λάτρεις αυτής της προσέγγισης, με το Δήμο να διαχειρίζεται τις εκτάσεις. Δεν απαντούν όμως με τι κεφάλαια, με ποια στελέχη και σε πόσο χρόνο ο Δήμος θα αξιοποιήσει όλο αυτό το δυναμικό; Υπάρχει κάποια σοβαρή μελέτη; Υπάρχει ένα στοιχειώδες business plan; Άλλωστε, απέχουμε πολύ ακόμη να γίνουμε σ’ αυτά τα θέματα Γερμανία. Θυμίζω ότι στη FRAPORT που έχει αναλάβει τη διαχείριση ορισμένων αεροδρομίων μας συμμετέχει και Δήμος της Γερμανίας.

Όχι, δεν υπάρχει απολύτως τίποτα.

Ο δρόμος αυτός είναι αδιέξοδος. Η περιοχή θα παραμείνει σε εγκατάλειψη για πολλά χρόνια. Το πολύ – πολύ το Στρατόπεδο Κόδρα να μετατραπεί σε πάρκο με προβλήματα συντήρησης και φύλαξης.

Βέβαια, αν ποτέ ολοκληρωθεί το σχέδιό τους, θα είμαστε γεμάτοι από εστίες πολιτισμού. Μέσα στο στρατόπεδο Κόδρα, στο Παλατάκι, στο Remmezo, στην πλαζ και ίσως κάνουμε και την πρώην κλινική Παναγία χώρο συνεύρεσης νέων καλλιτεχνών.

Άλλωστε και στη Σοβιετική Ένωση, υπήρχαν σημαντικές εστίες πολιτισμού, άσχετα αν το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού ζούσε χωρίς τα βασικά.

Αυτό θέλουμε; Να είναι τα παιδιά και τα εγγόνια μας άνεργα; Στην Πλαστήρα οι καταστηματάρχες να κτυπάνε μύγες και η αξία της κατοικίας να έχει μειωθεί δραματικά;

ΟΧΙ, ΑΠΑΝΤΩ και σας ζητώ να μείνουμε μακριά από απόψεις βγαλμένες από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Μακριά από όσους θρεμμένοι στον κρατισμό, στο συνδικαλισμό του Δημοσίου και στην ασφάλεια των μη Κυβερνητικών Οργανώσεων δεν ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη, αλλά για το πώς θα υπηρετηθούν καλύτερα οι ιδεοληψίες τους.

Σας ζητώ να μείνουμε μακριά από τις απόψεις που οχυρωμένες πίσω από την προστασία του περιβάλλοντος και  του πολιτισμού κρατούν τη χώρα πίσω.

Δεν κρύβομαι. Είναι δυνάμεις που έχουν σήμερα έκφραση τόσο σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, όσο και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι δυνάμεις που αναρωτιούνται σήμερα «αν η συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων γίνεται εις βάρος των δημοσίων αγαθών» και βγάζουν εναντίον μου ανακοινώσεις σε προσωπικό επίπεδο, χωρίς καμία ουσιαστική αναφορά στην «ταμπακιέρα».

Κυρίες και Κύριοι,

Πρόκειται για δυνάμεις που δε νοιάζονται, αν θα δημιουργηθούν μόνιμες θέσεις εργασίας. Αρκούνται στα οκτάμηνα, στα πάσης λογής επιδόματα και μερικές φορές στα συσσίτια.

Δυστυχώς, μάλιστα, καταφέρνουν ορισμένες φορές να επηρεάζουν και ανθρώπους του καθημερινού μόχθου, ανθρώπους που θέλουν να προκόψουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους.

ΠΑΡΑΜΕΡΙΣΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΙΟΤΙ: ΝΑΙ ΛΥΣΗ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Μια λύση που θα φέρει στο Δήμο πολύ μεγάλα έσοδα. Λύση που θα φέρει τουρισμό και δουλειές σε όλη την Καλαμαριά.

Ας περιγράψουμε, λοιπόν,  τώρα αυτή τη λύση που είναι ΛΥΣΗ – ΠΛΑΙΣΙΟ και θέλει επεξεργασία.

Αρχικά, λοιπόν, πρέπει να δημιουργηθεί μια 100% κρατική εταιρεία με την επωνυμία «Παραλιακό Μέτωπο Καλαμαριάς» και να μεταβιβασθούν σ’ αυτή όλα τα εμπλεκόμενα κρατικά ακίνητα. Αν απαιτηθεί, μάλιστα, να προχωρήσει και σε απαλλοτριώσεις ιδιωτικών εκτάσεων. Προσοχή, επειδή οι ακολουθούντες την πρώτη λύση, ρίχνουν εύκολα λάσπη, δεν εννοώ ακίνητα που ανήκουν π.χ. στο Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης ή στους Ναυτοπροσκόπους, οι οποίοι μπορεί να ενταχθούν ή να μην ενταχθούν στο περιγραφόμενο πλαίσιο, αν και προσωπικά πιστεύω ότι τελικά θα έχουν κίνητρα να ενταχθούν.

Έπειτα, η εταιρεία «Παραλιακό Μέτωπο Καλαμαριάς» θα εκπονήσει ένα σχέδιο τουριστικής αξιοποίησης της περιοχής που, προφανώς, θα σέβεται το περιβάλλον και τον πολιτισμό μας. Παράλληλα, θα αναλάβει τη διαδικασία έκδοσης όλων των απαραίτητων αδειών, μεταξύ των οποίων θα είναι παραδείγματος χάριν η δημιουργία ενός σύγχρονου καταφυγίου σκαφών αλιείας, η μετατροπή του Παναγία σε ξενοδοχείο, η δημιουργία σύγχρονης μαρίνας και VIP ξενοδοχείου στην αποβάθρα, η κατασκευή σύγχρονων εγκαταστάσεων στην πλαζ, η δημιουργία ενός Κέντρου Εκδηλώσεων στο Παλατάκι και χώρων αθλοπαιδιών ή θαλάσσιων αθλημάτων όπου επιτρέπεται.

Για να προλάβω, βέβαια, τον αντίλογο τονίζω, ότι μέσα στο σχέδιο θα περιλαμβάνεται και η πρόβλεψη ώστε οι σύλλογοι της περιοχής να διατηρούν εγκαταστάσεις δωρεάν. Ενδεικτικά αναφέρω το Σύλλογο Ερασιτεχνών Αλιέων, το Ναυτικό Όμιλο Καλαμαριάς, τους Αλιείς της Κρήνης και το Σύλλογο Χειμερινών Κολυμβητών.

Θα προβλέπεται, επίσης, υπαίθριο συνεδριακό κέντρο με την πλήρη χρήση του να έχει ο Δήμος, ώστε όλες οι πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται σήμερα στο Παλατάκι και στην πλαζ να μεταφερθούν εκεί. Τέτοιος χώρος μπορεί να βρεθεί στο Στρατόπεδο Κόδρα, το οποίο μπορεί, επίσης, να παραδοθεί για χρήση στο Δήμο.

Προσοχή! Σε καμία περίπτωση δεν εννοώ καμία επιπλέον μορφή τσιμεντοποίησης στην παραλία. Μόνο το VIP ξενοδοχείο στη Μαρίνα προτείνω.

Προσέξτε, στη μελέτη μπορεί να προβλεφθεί ένας διάδρομος αναψυχής που θα αρχίζει από την Τούμπα και πάνω από την εξωτερική τάφρο θα περιλαμβάνει πεζόδρομο και ποδηλατόδρομο έως τη Μίκρα και θα φέρνει χιλιάδες κατοίκους της Ανατολικής Θεσσαλονίκης στην Καλαμαριά, μέσω της Μίκρας που επίσης θα αναπλασθεί.

ΟΛΑ αυτά, μάλιστα, το τονίζω, ΟΛΑ με ιδιωτικά κεφάλαια.

Παράλληλα, με υπόγειες διαβάσεις ή με πεζογέφυρες η πρόσβαση από το κέντρο της Καλαμαριάς προς την παραλία θα γίνεται απρόσκοπτα, ενώ η ευθύνη για τον καθαρισμό της ακτής, αλλά και της θάλασσας θα ανήκει  στον ιδιώτη.

Επόμενο βήμα θα είναι η δημιουργία ενός ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα) για να βρεθεί επενδυτής με τα κατάλληλα κεφάλαια. Βασική πρόβλεψη του ΣΔΙΤ θα είναι ότι ένα μεγάλο τμήμα των μετοχών της κρατικής εταιρείας, μεγαλύτερο από το 33% που αποτελεί καταστατική μειοψηφία θα μεταβιβασθεί χωρίς τίμημα στο Δήμο Καλαμαριάς.

Τα έσοδα του Δήμου από τα κέρδη της συμμετοχής του και τα τέλη θα είναι πολύ μεγάλα και θα του επιτρέψουν και να μειώσει τα τέλη προς τους δημότες, αλλά κυρίως να αυξήσει τις παροχές του, κυρίως τις κοινωνικές.

Κυρίες και Κύριοι,

Η πρόταση που περιγράφω είναι απολύτως υλοποιήσιμη, κάνει τον Δήμο μεγαλομέτοχο σε ένα μεγάλο αναπτυξιακό σχέδιο, συντηρεί ουσιαστικά τους υπάρχοντες χώρους πολιτισμού και τους χώρους δράσεις Συλλόγων και Ομίλων, αλλά, κυρίως, φέρνει δουλειές στην Καλαμαριά.

Την καταθέτω, χωρίς φόβο, αλλά με πάθος γνωρίζοντας ότι προκαλεί ήδη αντιδράσεις, κυρίως από τους προσκολλημένους στο παρελθόν. Δεν πτοούμαι, όμως. Γνωρίζω ότι έχω δίκιο και ότι αργά ή γρήγορα θα δικαιωθώ.

Αυτός είναι ο δρόμος για την Θεσσαλονίκη και για τη χώρα.

Είναι ο δρόμος που φέρνει ανάπτυξη, δουλειές, χαμόγελα.

Είναι ο δρόμος που θα βαδίσει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για να διώξει τον ίσκιο πάνω από την πατρίδα μας.

Είναι ο δρόμος που έχει ως προτεραιότητα τρία θέματα

«Δουλειές. Δουλειές. Δουλειές».

Ελάτε να τον βαδίσουμε μαζί.