ΔΙΕΞΟΔΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Μετά την ανταπόκριση που είχε στους αναγνώστες η σειρά των άρθρων του κ.Ευστράτιου Σιμόπουλου με θέμα «Οδηγός Επιχειρηματικής Επιβίωσης» το «Κεντρί»του έθεσε ορισμένα ερωτήματα στα οποία ευχαρίστως απάντησε, συμπληρώνοντας ουσιαστικά τον οδηγό.

Συγκεκριμένα:

1. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει για έναν επιχειρηματία η άμεση γνώση όλων των πτυχών λειτουργίας της επιχείρησής του;

Χωρίς την καθημερινή παρακολούθηση της δουλειάς, έχοντας μόνο επιτελικό ρόλο, δεν μπορεί εύκολα να πετύχει ένας επιχειρηματίας. Μόνο αν διαθέτει μεγάλη επιχείρηση που προσλαμβάνει ακριβά στελέχη μπορεί να ελπίζει ότι θα διοικήσει από το εξοχικό του ή το γήπεδο του τένις. Η διοίκηση απαιτεί καθημερινή παρακολούθηση όλων των λειτουργιών τους επιχείρησης και των διαδικασιών υλοποίησης των αποφάσεων και των οδηγιών. Μόνο οι πολύ μεγάλοι επιχειρηματίες μπορεί να μην είναι ταυτόχρονα managers. Όλοι οι άλλοι πρέπει να διοικούν καθημερινά, να γνωρίζουν κάθε πτυχή της λειτουργίας της επιχείρησης και γενικά να μπορούν αν χρειασθεί να κάνουν ακόμη και τη «λάντζα».

2. Τι ρόλο παίζει τελικά η οργάνωση του λογιστηρίου ή της γραμματείας, τμημάτων που γενικά θεωρούνται αντιπαραγωγικά;

Δεν μπορεί να διοικείται η επιχείρηση χωρίς να υπάρχει πλήρης έλεγχος των πόρων και των πληροφοριών. Έλεγχος των πόρων σημαίνει γνώση του ταμείου, των πληρωμών, και των εισπράξεων. Γι’ αυτό απαιτείται έλεγχος των λογαριασμών,υπογραφή των τιμολογίων και γενικά κλίμα ελέγχου στο λογιστήριο.

Δεν πρέπει επίσης να διακινούνται επιστολές, fax, mail χωρίς να τα γνωρίζει ο επιχειρηματίας ακόμη και αν η επιχείρηση είναι μεγαλούτσικη και πρέπει η διαδικασία αυτή ενημέρωσης να κρατά αρκετά. Όσο μεγάλη και αν είναι η επιχείρηση, πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος, ώστε έστω μια φορά την μέρα ή την εβδομάδα να βλέπει ο επιχειρηματίας όλη την εισερχόμενη και εξερχόμενη αλληλογραφία. Θα τρίβει τα μάτια του όταν ανακαλύψει πόσο πολύ σημαντική είναι αυτή η δραστηριότητα και πόσο συμβάλλει στη βελτίωση της λειτουργίας τους επιχείρησης.

3. Η προσαρμοστικότητα σε αλλαγές τι ρόλο παίζει;

Η προσαρμογή στις αλλαγές ή μέσα σε ένα περιβάλλον το οποίο αλλάζει με μεγάλη ταχύτητα είναι πολύ σημαντική. Το προϊόν που παράγει, ο τρόπος που διοικείται, το δίκτυο πωλήσεων, αντιμετωπίζουν συνεχώς διαφορετικές προκλήσεις.Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να βασίζεται όλη η δραστηριότητα συνεχώς επάνω σε μία επιτυχημένη, ως σήμερα, συνταγή επιτυχίας. Η ίδια αυτή συνταγή μπορεί ήδη να έχει ξεπερασθεί. Ας προσέξουμε πώς ουσιαστικά αφανίσθηκε τους ολόκληρος κλάδος,από τους βιοτεχνίες ετοίμου ενδύματος που στηρίζονταν στον προστατευτισμό και σε επιδοτήσεις. Όποιοι δεν είδαν την αλλαγή να έρχεται και δεν φρόντισαν να οργανώσουν καλύτερα την επιχείρηση, νομίζοντας, ότι συνεχώς και ανεξάρτητα από το κόστος παραγωγής θα βρίσκουν αγορές και επιδοτήσεις, ήδη βρίσκονται στο περιθώριο.  Ας σκεφτούμε επίσης τις τεχνικές εταιρίες που βάσισαν τη δραστηριότητά τους στη σχέση τους με τη πολιτική και τα δημόσια έργα,παραγνωρίζοντας την ανάγκη να γίνουν ανταγωνιστικές και παραγωγικές. Τους είτε έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους ή φυτοζωούν, διότι δεν αντελήφθησαν ότι έχει αλλάξει ο τρόπος που μοιράζεται το δημόσιο χρήμα, ότι οι ευκαιρίες βρίσκονται πια σε άλλους τομείς και ότι σε τελική ανάλυση τα κέρδη που δεν βασίζονται σε υγιή παραγωγική δραστηριότητα είναι κατά κανόνα πρόσκαιρα και ποτέ σίγουρα.

4. Πολλές φορές βλέπουμε επιχειρηματίες να δοκιμάζουν την τύχη τους και σε διαφορετικά επιχειρηματικά πεδία. Τι γνώμη έχετε γι’ αυτό;

 Δεν πρέπει ο επιχειρηματίας να ασχολείται με επιχειρήσεις που δεν γνωρίζει εκτός βέβαια εάν είναι μεγάλος επιχειρηματίας με πολλά κεφάλαια. Πρέπει να προτιμά να επενδύει στην επιχείρησή του ή στον ευρύτερο επαγγελματικό του κλάδο.Ας κοιτάξει τριγύρω και σίγουρα θα υπάρχει μια ευκαιρία για επένδυση. Έξω από το αντικείμενό του κινδυνεύει να χάσει πολύτιμο χρόνο ή να σπαταλήσει άσκοπα πόρους.

5. Τι σχέση πρέπει να έχει η φήμη μιας επιχείρησης με τη φήμη τουίδιου του επιχειρηματία;

 Η φήμη τους επιχείρησης πρέπει να προηγείται της φήμης του επιχειρηματία, ο οποίος πρέπει να αφήνει το προϊόν ή υπηρεσία που παράγει να μιλάει και για τον ίδιο. Γι’ αυτό απαιτείται ενδυνάμωση της εταιρικής εικόνας και μετά σε δεύτερο πλάνο της προσωπικής. Δεν πρέπει λοιπόν ο επιχειρηματίας να παραπλανάται από τους σειρήνες τους δημοσιότητας και να καταναλώνει δυνάμεις σε άσκοπες ενέργειες δημοσίων σχέσεων που σκοπό έχουν να τονώσουν την ματαιοδοξία του.Πρέπει να προτιμά να μην τον ξέρουν σ’ ένα εστιατόριο που θέλει να κλείσει τραπέζι, αλλά να χρησιμοποιούν το προϊόν που παράγει.

6. Βλέπουμε πολλές φορές πετυχημένους επιχειρηματίες να σπαταλούντους κόπους μιας ζωής. Τι γνώμη έχετε;

Η επιτυχία τους φορές οδηγεί στην ανάγκη απόλαυσης των καρπών τους. Εκεί ακριβώς κρύβονται και οι παγίδες τους αποτυχίας. Ειδικά τους άνδρες επιχειρηματίες, αρκετές φορές η επιτυχία συνοδεύεται με ξενύχτια, γυναίκες υπό τη μορφή επάθλου και κάθε λογής έξοδα. Όταν όμως έρθει το πρόβλημα δεν θα έχει μείνει τίποτε από όλα αυτά, διότι δεν πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που είναι δίπλα μας στα εύκολα, ελκόμενοι από ακριβά σπίτια, κότερα,αυτοκίνητα και γενικά από την αίσθηση του πλούτου. Όλοι αυτοί θα φύγουν αμέσως μόλις εμφανισθεί οποιοδήποτε πρόβλημα.

7. Πόσο δεκτικός σε γνώμες άλλων πρέπει να είναι ο επιχειρηματίας;

Δεν πρέπει να υποτιμάται η γνώμη των συνεργατών ή των υφισταμένων,ανεξάρτητα από το επίπεδο της οικονομικής, κοινωνικής και μορφωτικής τους θέσης, διότι «ο καθένας έχει κάτι να πει» και αν κάποιος είναι καλός δέκτης,σίγουρα κάτω από την πιο απλοϊκή γνώμη μπορεί να βρει έναν πραγματικό θησαυρό.Αντίθετα αν δείχνει ότι υποτιμά τη γνώμη τους και είναι «ξερόλας» σίγουρα θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να αντιμετωπίζει καταστάσεις δύσκολες, τις οποίες θα είχε αποφύγει με λίγο περισσότερο «ανοιχτά αυτιά».

8. Πότε είναι η ώρα να αποκομίσει κάποιος τα κέρδη μιας επένδυσης;

Ο επιχειρηματίας πρέπει να καθορίζει τι θέλει να κερδίσει από μια επένδυση και όταν το πετύχει να «πουλήσει». Δεν πρέπει να μεθάει από την πρόσκαιρη επιτυχία μιας επένδυσης και να θυμάται ότι τα κέρδη πρέπει να είναι πραγματικά και όχι υποθετικά. Γνωρίζουμε βέβαια τι συνέβη το ’99 στο ελληνικό χρηματιστήριο ή τι συνέβη με διάφορες επενδύσεις κατά καιρούς σε χρυσό, δολάριο κ.λπ. Πρέπει λοιπόν να οριοθετεί τους στόχους κέρδους και να αφήνει τους άλλους να κερδίσουν περισσότερα, ρισκάροντας να χάσουν και το αρχικό τους κεφάλαιο.

Συνέντευξη: Εφημερίδα ΚΕΝΤΡΙ (21-03-2009)