Εδώ καιλίγες εβδομάδες, με την ιδιότητα του γενικού γραμματέα δημοσίων έργων, μουδίνεται για πρώτη φορά η ευκαιρία να κρίνω τη λειτουργία του δημόσιου τομέα,όχι από τη θέση του επαγγελματία – επιχειρηματία, αλλά από εκείνη του δημόσιουλειτουργού, μέλους της Κυβέρνησης.
Οι πρώτες εντυπώσεις που αποκομίζω λοιπόν, μου επιτρέπουν βάσιμα ναυποστηρίξω ότι Υπάρχει Ελπίδα. Η πεποίθησή μου αυτή βασίζεται, μεταξύ άλλων,και στα εξής:
α. Το δημόσιο διαθέτει σε αρκετές θέσεις στελέχη με υψηλή κατάρτιση καιδυνατότητες.
β. Η γραφειοκρατία πολλές φορές εκπορεύεται, όχι από την «υπαλληλία», αλλά απότην πολιτική ηγεσία, η οποία προσπαθώντας να αποφύγει της ευθύνες της διαχέειπρος τα κάτω ή αναβάλλει την λήψη σημαντικών αποφάσεων.
γ. Υπάρχουν τεράστια περιθώρια να ενσωματωθούν στη λειτουργία του δημοσίου οινέες τεχνολογίες.
δ. Ακόμη και σήμερα, δύο χρόνια μετά την έλευση της τρόικας στην Ελλάδα,μπορούν να γίνουν μεγάλες μειώσεις του λειτουργικού κόστους με αναδιάρθρωσηυπηρεσιών, μεταστεγάσεις και εφαρμογή του προγράμματος «Σύζευξις» για τιςτηλεφωνικές κλήσεις. Δεν μπορεί να πληρώνει το δημόσιο ενοίκιο 17 EUR/ m2 ή σεένα κτίριο με 220 υπαλλήλους σε πλήρη διάταξη να υπάρχουν 315 τηλεφωνικές γραμμέςκαι το «Σύζευξις» .
ε. Υπάρχουν δεκάδες έργα του ΕΣΠΑ, τα οποία είναι σταματημένα, λόγω ενστάσεων,αντιδικιών εργολάβων με τις υπηρεσίες, συναρμοδιοτήτων κλπ. Η μεθοδικήπροσπάθεια από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας των Υπουργείων να λύσει αυτά ταπροβλήματα, θα φέρει άμεσα αποτελέσματα και ζεστό χρήμα στην αγορά.
Την άποψή μου ότι «Υπάρχει Ελπίδα» και ότι η χώρα μας θα αντιστρέψει τησημερινή κατάσταση και θα δημιουργήσει συνθήκες σταθερής αναπτυξιακής πορείας,ενισχύει επίσης και η ύπαρξη , εκτός των μεγάλων συγχρηματοδοτούμενων έργων καιδεκάδων μικρομεσαίων επενδύσεων, οι οποίες είναι έτοιμες να υλοποιηθούν, αρκείνα βρεθούν και πλέον βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο σε όλα τα Υπουργεία εκείνα ταπρόσωπα που παραδείγματος χάριν :
α. Θα φέρουν σε επαφή τον επιχειρηματία του τουρισμού με την αρμόδια διεύθυνσηγια την χορήγηση βίζας του Υπουργείου Εξωτερικών, ώστε να διευκολυνθεί η έλευσητουριστών, από ένα υπεραναπτυσσόμενο κράτος της Μέσης Ανατολής στην Ελλάδα.
β. Να αλλάξουν τον χαρακτηρισμό ενός οδικού δικτύου από δευτερεύον σε τριτεύονώστε να υλοποιηθεί μια μικρή τουριστική επένδυση στην Πελοπόννησο.
γ. Να υπογράψουν άμεσα την σχετική απόφαση ώστε σε λιμάνι της Βορείου Ελλάδοςνα δημιουργηθεί από ιδιώτη σύγχρονος σταθμός υποδοχής τουριστών από κρουαζιερόπλοιακαι τέλος,
δ. Να φέρουν σε επαφή τους αρμόδιους φορείς ώστε να υλοποιηθεί μια τουριστικήεπένδυση σε κάμπινγκ της Βορείου Ελλάδος που ρημάζει.
Θα αντιτάξουν βέβαια κάποιοι ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε δραματικές αλλαγέςστη δημόσια διοίκηση ώστε τα παραπάνω προβλήματα να λύνονται αυτόματα.
Απαντώ πως έχουν δίκιο. Δεν πρέπει όμως σε καθεστώς βαθιάς ύφεσης απλώς νασχεδιάζουμε, αλλά κυρίως να επιλύουμε, ώστε μέσω επενδύσεων να ανακόψουμε τηνύφεση και να μειώσουμε την ανεργία. Μόλις αυτό επιτευχθεί, σε ένα βαθμό,μπορούμε κάτω από καλύτερες συνθήκες να προχωρήσουμε μεθοδικά και με πείσμαστις αναγκαίες αλλαγές. Το παράδειγμα του Καλλικράτη που έφερε, σε δύσκολεςστιγμές, μεγάλη αναστάτωση στη δημόσια διοίκηση ας μας παραδειγματίσει.