ΠΟΙΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (ΑΡΘΡΟ ΣΤΗ «VORIA.GR», 09-09-2017)

0

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΥΠΟΔΟΜΕΣ

Η Θεσσαλονίκη έμεινε πίσω, για δεκαετίες, στο επίπεδο της δημιουργίας των απαραίτητων υποδομών που χρειάζεται ένα αστικό κέντρο με πάνω από ένα εκατομμύριο πληθυσμό.
Χωρίς μέσο σταθερής τροχιάς, με ένα ανεπαρκές αεροδρόμιο, ένα αναξιοποίητο λιμάνι, με ανύπαρκτη ανάπτυξη του θαλάσσιου μετώπου, με μία βιομηχανική περιοχή-φάντασμα, όπου κυριαρχούν οι κλειστές βιομηχανίες και με ελλιπείς μεταφορικές συνδέσεις με την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή.
Πολλές φορές οι πολιτικοί μιλούν για την ανάπτυξη και την συνδέουν μονοσήμαντα με την ύπαρξη των αναγκαίων οικονομικών πόρων.
Δεν έρχεται όμως η ανάπτυξη μόνο ως αποτέλεσμα της επάρκειας κονδυλίων.
Χρειάζεται και κατάλληλη νοοτροπία, την οποία δυστυχώς για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν διέθετε ούτε το πολιτικό σύστημα, που καθόρισε τις τύχες της Θεσσαλονίκης ούτε και η αυτοδιοίκηση.
Η πόλη διαθέτει , όμως συγκριτικά πλεονεκτήματα, με βάση τα οποία μπορεί να αναπτυχθεί. Ένα σημαντικό είναι η γεωγραφική της θέση που μπορεί να την καταστήσει πύλη εισόδου για όλη την κεντρική και βορειοανατολική Ευρώπη και κόμβο συνδυασμένων μεταφορών
Συνδυασμένες Μεταφορές
Απαιτείται, βέβαια, οδική και σιδηροδρομική σύνδεση του ΟΛΘ με την ΠΑΘΕ, ανισοπεδοποίηση των σιδηροδρομικών κόμβων της Δυτικής Θεσσαλονίκης, ηλεκτροκίνηση της σιδηροδρομικής γραμμής προς τον Προμαχώνα, δημιουργία της σιδηροδρομικής Εγνατίας και μετατροπή του στρατοπέδου Γκόνου σε εμπορευματικό κέντρο.
Μία Θεσσαλονίκη-κόμβος συνδυασμένων μεταφορών μπορεί να εκμεταλλεύεται την ύπαρξη της Εγνατίας Οδού, η οποία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί (απομένουν μόνο δύο κάθετοι οδικοί άξονες) και τα αναβαθμισμένα λιμάνια Ηγουμενίτσας, Καβάλας και Αλεξανδρούπολης.
Το λιμάνι της πόλης μπορεί μέσω της ιδιωτικοποίησης του να προκαλέσει σε πέντε χρόνια μια έκρηξη δορυφορικών επενδύσεων στην ευρύτερη περιοχή, επηρεάζοντας θετικά τόσο τις μεταφορές και το εμπόριο, όσο και τον τουρισμό.
Στο ίδιο πεδίο εντάσσω τις δυνατότητες που προκύπτουν από την ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ασφαλώς από τον νόμο για την προώθηση επενδύσεων logistics και κατασκευής εμπορευματικών κέντρων, έτσι ώστε να σχηματοποιηθεί ένα κατάλληλο πλαίσιο .
Σημειώνω, επίσης, ότι πρέπει να υλοποιηθεί η σύνδεση της πόλης μέσω νέων αυτοκινητοδρόμων με τα δύο πόδια της Χαλκιδικής και να υλοποιηθεί η σύνδεση Εγνατίας – Πολυγύρου.
Θαλάσσιο Μέτωπο
Μείζον ζήτημα είναι και η αξιοποίηση του θαλάσσιου μετώπου της πόλης με μαρίνες, πλωτές υποδομές αναψυχής και ψυχαγωγίας, εγκαταστάσεις οικοτουρισμού και παράλληλα με πολλές αθλητικές διοργανώσεις.
Πρόσφατα, μάλιστα κατέθεσα πρόταση διαμόρφωσης του παραλιακού μετώπου της Καλαμαριάς με κύριο στόχο την αξιοποίηση και την αναβάθμιση αυτής  της κατακερματισμένης και υποβαθμισμένης περιοχής, με προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και δημιουργία πολλών νέων θέσεων εργασίας, ενώ μπορεί η διαδικασία να φέρει σημαντικά οικονομικά οφέλη στο Δήμο και στους επαγγελματίες όλης της Καλαμαριάς.
Όσον αφορά στη Δυτική Θεσσαλονίκη, που διαθέτει αυτή τη στιγμή τον μικρότερο ηλικιακό μέσο όρο, έγιναν τελευταία προσπάθειες να αποκτήσει υποδομές.
Τα έργα στην περιφερειακή οδό και οι δεκάδες σχολικές αίθουσες που άρχισαν να υλοποιούνται την τριετία 2012-2014 είναι σημαντικά. Κορυφαίο έργο αποτελεί η ανισοπεδοποίηση της σιδηροδρομικής διάβασης στη Μενεμένη, ένα έργο η υλοποίηση του οποίου υπήρχε ως πάγιο αίτημα των κατοίκων της περιοχής.
Το μεγαλύτερο, όμως, στοίχημα για την δυτική πλευρά της πόλης είναι η αξιοποίηση των στρατοπέδων. Εδώ, η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να βρει τον κατάλληλο συνδυασμό δημοσίων και ιδιωτικών  πόρων, που θα τα καταστήσουν πόλους έλξης και  αναψυχής και, ταυτόχρονα, πόλους ανάπτυξης.
Η Ζώνη Καινοτομίας μπορεί να συμπεριλάβει στις υποδομές της και εγκαταλελειμμένα βιομηχανικά κτίρια στη Δυτική Θεσσαλονίκη.
Αναπλάσεις
Υπάρχουν, όμως, και υποβαθμισμένες περιοχές στη Θεσσαλονίκη.
Ένα παράδειγμα είναι η γύρω από τη Λέοντος Σοφού και την Πτολεμαίων περιοχή, που παλαιότερα έσφυζε από ζωή. Αυτές οι περιοχές του αστικού ιστού με σχέδιο, υπομονή και αξιοποιώντας και κεφάλαια των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, μπορούν σταδιακά να αναπλασθούν. Στο ίδιο «μήκος κύματος» εντάσσω και την περιοχή των Λαχανόκηπων που χρειάζεται επειγόντως ανάδειξη.
Μεγάλης κλίμακας ανάπλαση απαιτείται και στο εκθεσιακό κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου είναι προφανές πως έφτασε η ώρα να προσελκυσθεί ένας ιδιώτης επενδυτής με εκθεσιακή τεχνογνωσία και κεφάλαια.
Μετρό Θεσσαλονίκης
Ιδιαίτερης βαρύτητας παρέμβαση αποτελεί η επέκταση του Μετρό προς το αεροδρόμιο, αλλά και προς τα δυτικά.
Μέχρι το τέλος του 2014 είχαν ολοκληρωθεί οι γεωτεχνικές έρευνες και είχε ξεκινήσει από τις υπηρεσίες της Αττικό Μετρό η εκπόνηση των μελετών για το έργο της επέκτασης του προς Σταυρούπολη – Ευκαρπία. Το έργο θα εξυπηρετούσε περίπου 80.000 επιβάτες ημερησίως και έχει προϋπολογισμό 500 εκατ. ευρώ. Δυστυχώς, όμως ενώ η γραμμή U στην Αττική δημοπρατήθηκε , το συγκεκριμένο έργο στη Θεσσαλονίκη είναι βαλτωμένο.
Όσον αφορά στη βασική γραμμή του ΜΕΤΡΟ, δεν υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα μετά την θέσπιση της διαδικασίας των διαιτησιών την υποκατάσταση του αναδόχου και την παραλαβή όλων των σταθμών, που πραγματοποιήθηκε την τριετία 2012-2014. Βέβαια, το μέλλον του σταθμού Βενιζέλου είναι αβέβαιο και υπάρχει κίνδυνος να δοθεί αρχικά σε λειτουργία το έργο από τη Καλαμαριά έως το Σιντριβάνι.