0

Διαβάζονταςκανείς προσεκτικά το «κυβερνητικό πρόγραμμα» του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, εύκολα διαπιστώνειότι στηρίζεται σε ένα οικονομικό μοντέλο το οποίο έχει χρεοκοπήσει ιστορικά,καθώς αποτέλεσε τη γενεσιουργό αιτία της σημερινής πολύ δύσκολης κατάστασης πουβιώνει η χώρα.

Ο αόριστος«αντιμνημονιακός» λόγος του Αλέξη Τσίπρα, πράγματι, βρίσκει απήχηση σε έναμεγάλο τμήμα της κοινωνίας που παραμένει θυμωμένο.

Ωστόσο«κυβερνητικές» προτάσεις που επιτίθενται στην επιχειρηματικότητα, «παγώνουν»τις ιδιωτικοποιήσεις και οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση τηςμεσαίας τάξης, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών,δεν συνιστούν οδηγό εξόδου από την κρίση.

Αντίθεταενισχύουν την αβεβαιότητα, καθώς επιδιώκουν την επιστροφή στον κρατισμό τηςδεκαετίας του 1980 και στη συντήρηση όλων εκείνων των στοιχείων πουέθρεψαν  κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης τον παλαιοκομματισμό, τιςπελατειακές σχέσεις, την αναξιοκρατία και τη διαφθορά.  

Επίσης, όσοιασχολούνται με τα κοινά θα περίμεναν ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ως νέος πολιτικός,θα κατέθετε συγκεκριμένες προτάσεις και θέσεις οι οποίες θα συνέβαλανουσιαστικά στη διαμόρφωση της Νέας Μεταπολίτευσης.

Μόνο πουκάτι τέτοιο δεν συνέβη, καθώς εκείνος επέλεξε να δώσει μάχες οπισθοφυλακής γιανα παραμείνει η Ελλάδα δέσμια μιας «γερασμένης Αριστεράς» καθώς και του«συστήματος ΠΑΣΟΚ», το οποίο ευθύνεται για την αποδιάρθρωση της παραγωγικήςδομής της χώρας.

Με λίγαλόγια, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι το γενόσημο του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80.

Στις 18Ιουνίου, όμως, ξημερώνει μια νέα εποχή.

Κλείνει έναςκύκλος 31 χρόνων ο οποίος προσέφερε κάλπικη ευημερία με δανεικά, γιγάντωσε τοδημόσιο τομέα, στήριξε τις συντεχνίες, ξέχασε τις έννοιες επένδυση, παραγωγήκαι ανταγωνιστικότητα και στη θέση του ανοίγει ένας καινούργιος.

Διότι η ΝέαΜεταπολίτευση, για την οποία μίλησε πρώτος ο Αντώνης Σαμαράς, δεν πρέπει ναθεμελιωθεί πάνω στις αποτυχημένες πρακτικές του χθες αλλά στις στέρεες βάσειςσυγκεκριμένων πολιτικών ανάπτυξης οι οποίες θα σηματοδοτήσουν την αλλαγή τουμοντέλου οικονομίας και του συστήματος διακυβέρνησης.


Το τρίπτυχο, λοιπόν, ανάκαμψη-ανακούφιση-επαναδιαπραγμάτευση της οικονομικήςπολιτικής, βάσει του οποίου δομήθηκε το οικονομικό πρόγραμμα της ΝέαςΔημοκρατίας, κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση.

Και επειδήπολιτικά περιθώρια για πειραματισμούς δεν υπάρχουν, η επαναφορά τουαποτυχημένου μοντέλου της Μεταπολίτευσης δεν αποτελεί λύση.