Πέρασαν ακριβώς 40 χρόνια από το 1982 και τον περιβόητο αναπτυξιακό νόμο 1262 που για πρώτη φορά έδινε κίνητρα για τη δημιουργία βιομηχανιών και βιοτεχνιών στην Περιφέρεια. Από τότε όλες κατά κανόνα οι κυβερνήσεις κινήθηκαν σε μια παρόμοια κατεύθυνση, προσπαθώντας να βελτιώσουν το πλαίσιο των επιδοτήσεων.

Από τα πολλά βιομηχανικά κουφάρια που άφησε ο πρώτος νόμος του ‘82 φτάσαμε στον σημερινό που παίρνοντας υπόψη τη διαφορετική πλέον κατάσταση της οικονομίας και τις προοπτικές της, επιχειρεί να αφήσει πίσω τις δυσλειτουργίες των προηγούμενων και να προσφέρει στους επιχειρηματίες, αλλά κυρίως στους επενδυτές, ένα χρήσιμο και εύχρηστο εργαλείο.

Τι νέο φέρνει όμως ο παρών Αναπτυξιακός Νόμος; Εντάσσει σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο όλες τις κατηγορίες των επιθυμητών  επενδύσεων. Απλά, χωρίς αναπτυξιακά συνέδρια και μεγαλόστομες διακηρύξεις έχουμε πλέον συγκεκριμένους τομείς και εργαλεία ώστε να μετασχηματισθεί η ελληνική οικονομία. Οι τομείς αυτοί είναι ο ψηφιακός και τεχνολογικός μετασχηματισμός επιχειρήσεων, η πράσινη μετάβαση, η περιβαλλοντική αναβάθμιση επιχειρήσεων, το νέο επιχειρείν, η έρευνα και η καινοτομία, η αγροδιατροφή, η πρωτογενής παραγωγή και η μεταποίηση γεωργικών προϊόντων, η αλιεία και η υδατοκαλλιέργεια, η μεταποίηση, η εφοδιαστική αλυσίδα, η επιχειρηματική εξωστρέφεια, η ενίσχυση τουριστικών επενδύσεων, οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού και οι μεγάλες αλυσίδες αξίας.

Ταυτόχρονα γίνονται παρεμβάσεις ώστε τα προβλήματα που παρουσιάσθηκαν στους προηγούμενους αναπτυξιακούς να ξεπερασθούν με κυριότερα τη γραφειοκρατία και την αξιοποίηση των χιλιάδων εγκαταλειμμένων κτιριακών εγκαταστάσεων, λόγω της οικονομικής κρίσης, σε όλη την χώρα, δίνοντας επιπλέον κίνητρα για την αγορά παρόμοιων εγκαταστάσεων με τον εξοπλισμό τους, αλλά και χωρίς αυτόν.

Ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος δεν αποτελεί ένα «νομοθετικό πυροτέχνημα» αλλά έρχεται να συμπληρώσει ένα σύνολο κυβερνητικών παρεμβάσεων που δημιουργούν τη μεγάλη εικόνα των επενδύσεων στη χώρα μας. Ποιες είναι αυτές; Οι πρόσφατα ψηφισθέντες νόμοι για τις Μεγάλες Επενδύσεις, για το Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης, για το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και για το ΕΣΠΑ που επίκειται, όπως και η στρατηγική για τη βιομηχανία 4.0. Τα προηγούμενα νομοσχέδια μαζί με τα μεγάλα έργα, τα οποία υλοποιούνται και θα υλοποιηθούν καθώς και τις Πρότυπες Συμβάσεις που θα θεσμοθετηθούν, δημιουργούν συνθήκες εκρηκτικής ανάπτυξης.

Ήδη, χωρίς οι παραπάνω μεγάλες παρεμβάσεις να έχουν φτάσει στην αγορά και η κρίση της πανδημίας να κυριαρχεί, οι υλοποιούμενες σήμερα πολλές επενδύσεις και τα υπό εξέλιξη δημόσια έργα δημιουργούν συνθήκες αυξημένης ανάπτυξης με αποτέλεσμα τομείς, όπως αυτός των κατασκευών, να έχουν σχεδόν εκμηδενίσει την ανεργία, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους μηχανικούς, τους τεχνικούς και τα συνεργεία.

Είναι γνωστό πως οι πάγιες ιδιωτικές επενδύσεις αποτελούν μόλις το 11% του ΑΕΠ, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 22% και προφανώς το ποσοστό δεν μπορεί να αυξηθεί αν οι επενδύσεις γίνουν μόνο από λίγους και ισχυρούς. Για αυτό, με τον παρόντα Αναπτυξιακό Νόμο, η επενδυτική κοινότητα, αλλά και ο κόσμος της εργασίας που ευνοείται από τις επενδύσεις, αποκτούν ένα ισχυρό εργαλείο καθώς δίνεται η δυνατότητα να επενδύσουν οι μικρότεροι, που είναι και οι περισσότεροι, με όπλο μια επενδυτική πολιτική κινήτρων, εξάλειψης των γραφειοκρατικών εμποδίων, παρότρυνσης της νέας επιχειρηματικότητας με έμφαση στην έρευνα, την τεχνολογία και την καινοτομία.

Ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος, λοιπόν, αποτελεί ένα ακόμη θεσμικό εργαλείο για να θέσουμε σε εφαρμογή το εκτενές στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης με το οποίο ουσιαστικά σχεδιάζουμε ένα άλλο παραγωγικό υπόδειγμα για μία άλλη οικονομία, σε μία άλλη Ελλάδα, τη νέα Ελλάδα.