-
Σε τι συμφωνείτε και σε τι διαφωνείτε με το ανωτέρω κείμενο;
Συμφωνώ με την ανάγκη για ένα σύγχρονο, ποιοτικό και λειτουργικό παραλιακό μέτωπο στη Θεσσαλονίκη, το οποίο μπορεί πράγματι να αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα τοπόσημα της πόλης και να αλλάξει ριζικά την εικόνα της τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς. Συμμερίζομαι την άποψη ότι η νέα παραλία αποτελεί ένα θετικό παράδειγμα που αποδεικνύει τι μπορεί να επιτευχθεί με σοβαρό σχεδιασμό, ενώ, αντιθέτως, το μεγαλύτερο μέρος του παραλιακού μετώπου, ειδικά προς τα δυτικά και τα ανατολικά, παραμένει υποβαθμισμένο και χωρίς ενιαία στρατηγική.
Ωστόσο, θα προτιμούσα να μην περιορίζεται η παρέμβαση στο τμήμα από το λιμάνι μέχρι την Καλαμαριά. Αυτό το τμήμα, όσο σημαντικό κι αν είναι, αποτελεί μόνο ένα μέρος ενός πολύ ευρύτερου παραλιακού μετώπου, το οποίο εκτείνεται από το Δέλτα του Αξιού έως την Επανομή. Η Θεσσαλονίκη, αν θέλει να ανασχεδιάσει το μέλλον της με όρους χωρικής ισορροπίας, τουριστικής ανάπτυξης και περιβαλλοντικής αποκατάστασης, οφείλει να το σχεδιάσει συνολικά, καλύπτοντας ολόκληρη την ακτογραμμή της μητροπολιτικής ενότητάς της και όχι αποσπασματικά.
-
Η αναγκαία επίχωση της θάλασσας όπου χρειάζεται, με παράλληλη μετακίνηση και των ήδη υπαρχόντων παραθαλάσσιων εγκαταστάσεων, πιστεύετε ότι είναι μια εφικτή λύση;
Η επίχωση της θάλασσας, όταν τεκμηριώνεται από επιστημονικές μελέτες και εξυπηρετεί ένα ευρύτερο πολεοδομικό και περιβαλλοντικό σχέδιο, μπορεί να αποτελέσει μια ρεαλιστική και απολύτως εφικτή λύση. Δεν πρέπει να απορρίπτεται προκαταβολικά, αλλά να εξετάζεται κατά περίπτωση, ως εργαλείο για την αποκατάσταση της συνέχειας του παραλιακού μετώπου, τη δημιουργία χώρων πρασίνου, μαρινών, ποδηλατοδρόμων, δημόσιων διαδρομών και νέων σημείων αναψυχής για τους πολίτες.
Παράλληλα, η μετακίνηση υφιστάμενων πρόχειρων ή παρωχημένων εγκαταστάσεων που δημιουργούν οπτική και λειτουργική όχληση ή εμποδίζουν τη συνολική ανάπλαση, είναι επίσης απαραίτητη. Εφόσον οι λύσεις που προτείνονται είναι τεχνικά εφαρμόσιμες και περιβαλλοντικά ισορροπημένες, μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στην ανάδειξη ενός ενοποιημένου παραλιακού μετώπου, αντί να διαιωνίζεται η σημερινή εικόνα εγκατάλειψης και αποσπασματικότητας.
-
Στην περιοχή του Δήμου Καλαμαριάς, ποια πιστεύετε ότι είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που εμποδίζουν την υλοποίηση αυτού του σημαντικού έργου για το μέλλον της πόλης;
Η περιοχή της Καλαμαριάς είναι πράγματι κομβική στο παραλιακό μέτωπο, καθώς συγκεντρώνει σημαντικές εκτάσεις με προοπτική αξιοποίησης, αλλά και τις περισσότερες αντιδράσεις. Τα προβλήματα είναι σύνθετα. Πρώτον, υπάρχει έντονη αντίσταση από οργανωμένες ομάδες πολιτών που ερμηνεύουν κάθε παρέμβαση ως απειλή για τον δημόσιο χαρακτήρα της παραλίας, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο ή τους όρους της αξιοποίησης. Δεύτερον, οι δημοτικές αρχές αδυνατούν, αποφεύγουν να αντιπαρατεθούν ή συμφωνούν με αυτές τις αντιδράσεις, με αποτέλεσμα να μην προχωρούν ούτε οι στοιχειώδεις ενέργειες.
Η παρατεταμένη ακινησία αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στις υποδομές της περιοχής. H πρώην Κλινική Παναγία παραμένει εγκαταλελειμμένη, η Μαρίνα της Αρετσούς λειτουργεί αποσπασματικά, το Παλατάκι θα κατέρρεε αν δεν παρενέβαινε η Βουλή για την αξιοποίησή του, το Remezzo υπολειτουργεί και το στρατόπεδο Κόδρα δεν είναι σε καμιά περίπτωση αστικό πάρκο πολιτισμού, παρά τη μερική παραχώρησή του στο Δήμο. Ακόμα και η πλαζ Αρετσούς, με την προνομιακή της θέση, παραμένει ουσιαστικά αναξιοποίητη.
Τα παραπάνω καταδεικνύουν την πλήρη αδυναμία υλοποίησης ενός συνεκτικού, ρεαλιστικού σχεδίου και από την τοπική αυτοδιοίκηση. Επιπλέον, το θεσμικό πλαίσιο είναι κατακερματισμένο και η ευθύνη διάσπαρτη ανάμεσα σε φορείς χωρίς σαφή ρόλο και συντονισμό. Για να ξεπεραστεί αυτό το αδιέξοδο, απαιτείται αλλαγή διοικητικού μοντέλου, πολιτικό θάρρος και μια νέα αντίληψη που δεν φοβάται την αξιοποίηση, αλλά τη στασιμότητα.
-
Έχετε να προτείνετε κάποια εφικτή και αποτελεσματική λύση, που να προσδώσει τα ανωτέρω ζητούμενα πλεονεκτήματα στη Θεσσαλονίκη και την Καλαμαριά;