1.Κύριε Σιμόπουλε, έχετε παίξει ποτέ ποδόσφαιρο;
Ναι, πολύ. Στα παιδικά μου χρόνια στα μάρμαρα του Διοικητηρίου και στην Πλατεία των Αγίων Αποστόλων πάνω από το Βαρδάρη. Αργότερα, μεγαλώνοντας έπαιξα την δεκαετία του ’80 στον Τρίτωνα Βόλβης. Έπαιζα στο κέντρο μπαλαντέρ ή χαφ και αναπολώ αυτήν την περίοδο με μεγάλη νοσταλγία.
Το ποδόσφαιρο ήταν για μένα και μεγάλο σχολείο εξωαγωνιστικά. Συνδυάζει πειθαρχία (προπονητής, διαιτητής), συνεργασία(συμπαίκτες), υπομονή στην αδικία, φιλοδοξία και αίσθηση του μέτρου, όταν νομίζεις ότι είσαι το «κέντρο του σύμπαντος».
- Κάποιοι σας θυμούνται στη διοίκηση του Μακεδονικού. Τι σας οδήγησε εκεί;
Αυτό έγινε πριν περίπου μια δεκαετία. Ήμουν Αντιπρόεδρος για μία διετία πριν από τη διοίκηση Ανδρώνη. Ο Μακεδονικός είναι στο μυαλό μου, είναι ένα κομμάτι από τη ζωή μου. Δώσαμε μαζί συντονισμένα εκεί, μια μάχη με κάποιους ανθρώπους και από την περίοδο εκείνη κρατάω και πολύ καλές φιλίες. Ο Τρίτων Βόλβης όμως είναι στην καρδιά μου, είναι στην ψυχή μου, είναι οι εμπειρίες μου, είναι τα εφηβικά μου χρόνια, είναι τα φοιτητικά μου χρόνια, οι παρέες μου τότε, τα φιλαράκια μου.
- Όντας στη διοίκηση του Μακεδονικού, πηγαίνατε στο γήπεδο;
Ε, βέβαια, πήγαινα. Και εκτός και εντός και βέβαια σε μια δύσκολη περίοδο, με ένα χαμηλό budget, προσπαθήσαμε να εξυγιάνουμε τα οικονομικά και τα καταφέραμε. Νομίζω ότι η παρουσία μας έχει αποτιμηθεί ως θετική από τους ανθρώπους που βρίσκονται πολλά χρόνια κοντά στον Μακεδονικό. Άλλωστε, αυτό το πιστοποιεί και οι σχέσεις που έχω αναπτύξει μαζί τους.
- Στον Μακεδονικό ήταν η πρώτη σας εμπειρία ως μέλος της διοίκησης ποδοσφαιρικής ομάδας;
Στον ΠΑΟΔ ήμουν επίσης Αντιπρόεδρος, γύρω στο ’90, με Πρόεδρο τον Διονύση Ψωμιάδη. Η παρουσία μου στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της Θεσσαλονίκης είναι συνεχής με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
5.Εκτός από το ερασιτεχνικό, είστε ικανοποιημένος από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο;
Είναι γνωστό ότι είμαι ένας φίλαθλος του ΠΑΟΚ, ο οποίος πηγαίνει συχνά στο γήπεδο. Παρακολουθώ λοιπόν το πρωτάθλημα και πιστεύω ότι απέχουμε πολύ από το να έχουμε ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι έχουν γίνει βήματα, αν και υπάρχουν πολλοί οι οποίοι πιστεύουν την αντίθετη άποψη. Πιστεύω ότι το επίπεδο των ποδοσφαιριστών, είναι υψηλότερο όσον αφορά στη συμπεριφορά μέσα στα γήπεδα. Δεν έχουμε τις καταστάσεις που υπήρχαν παλαιότερα. Πιστεύω επίσης ότι οι εγκαταστάσεις αρκετών ομάδων είναι πολύ καλύτερες από ότι στο παρελθόν. Υπάρχει βέβαια και ο παραγοντισμός και ο τρόπος που αυτός ενεργεί, ώστε να έρθει η πολυπόθητη νίκη, ο οποίος ειδικά όσον αφορά στην Αθήνα, είναι πολύ ισχυρός και ορισμένες φορές διαστρεβλώνει και αποτελέσματα. Παρόλα αυτά ας δούμε τη θετική πλευρά και ας παλέψουμε για να εξαλείψουμε την αρνητική.
- Γιατί κατά τη γνώμη σας το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο έχει τόσα προβλήματα;
Τα είχε ανέκαθεν. Τώρα έχει περισσότερα λόγω και της οικονομικής κρίσης. Γιατί παλιότερα που «λεφτά υπήρχαν» γενικώς, οι παράγοντες έβαζαν το χέρι στην τσέπη, πολλές φορές εις βάρος των επιχειρήσεών τους ή των οικογενειών τους. Τώρα, αυτό δεν συμβαίνει και είναι θετικό κατά τη γνώμη μου. Το ποδόσφαιρο είναι ερασιτεχνικό, είναι ένας χώρος για να παράγονται ταλέντα, να περνούν την ώρα κάποιοι άνθρωποι, ειδικά στην επαρχία.
Επίσης, σήμερα δεν υπάρχουν επιχορηγήσεις. Είναι γεγονός ότιη κρίση πρώτα περνάει από τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Πιστεύω ότι ξεπερνώντας την κρίση σε λίγο καιρό οι επιχορηγήσεις των ερασιτεχνικών σωματείων θα επανέλθουν. Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο δίνει ζωή στην επαρχία και πρέπει να το στηρίξουμε.
Θυμάμαι, εμείς παίζαμε κάποιες φορές μπάλα, όταν ο Τρίτων έκανε πρωταθλητισμό σε ένα γήπεδο που είχε 1.000 άτομα, σ’ ένα χωριό μάλιστα, το οποίο δεν είχε ούτε1.000 κατοίκους. Ερχόταν από τη Θεσσαλονίκη, άνθρωποι οι οποίοι γεννήθηκαν στη Βόλβη, για να μας δουν να παίζουμε μπάλα.
Όσον αφορά τώρα στις υποδομές, τα προβλήματα υπάρχουν, αλλά η κατάσταση έχει βελτιωθεί. Ενδεικτικά, αναφέρω τα γήπεδα των Αμπελοκήπων, του Στρεμπενιώτη, τα βοηθητικά στο Καυτατζόγλειο. Στα χωριά όμως του νομού πρέπει να γίνουν πολλά ακόμη.
- Σήμερα, παίζετε ποδόσφαιρο; Σας λείπει;
Παίζω μπάλα το καλοκαίρι. Βέβαια, πριν τρία χρόνια στο ζέσταμα πήγα να πηδήξω, πάτησα δυνατά, νόμιζα ότι ήμουν 20 χρονών και έπαθα βαριά θλάση.
Όσον αφορά στην τελευταία σας ερώτηση, η απάντηση είναι ναι, πολύ. Βλέπω και κάποιες φορές στον ύπνο μου ότι παίζω μπάλα.
- Θα είστε υποψήφιος βουλευτής στις εθνικές εκλογές;
Με την Νέα Δημοκρατία, στην Α΄ Θεσσαλονίκης
