Καθημερινά έχω την… ατυχία να περνώ μπροστά από το Κρατικό Θέατρο ΒορείουΕλλάδος και να αντικρίζω τις μαύρες σημαίες διαμαρτυρίας που «διακοσμούν» τηνπρόσοψη ενός κτιρίου το οποίο, εμείς οι Θεσσαλονικείς έχουμε συνηθίσει, όχιμόνο να βλέπουμε φωτισμένο, αλλά κυρίως να μας κάνει υπερήφανους με τιςθεατρικές του παραγωγές.
Μία από αυτές ήταν και η «Λωξάντρα» την οποία, Μικρασιάτης ων, με μεγάλησυγκίνηση παρακολούθησα πέρυσι. Ήταν μια παράσταση η οποία, πέρα από τηνεισπρακτική επιτυχία που σημείωσε, αποτέλεσε το εφαλτήριο να προβληθεί η πόλημας εκτός των στενών ορίων του νομού και μας θύμισε παλιές καλές εποχές. Σεαυτό βοήθησαν βέβαια και οι διθυραμβικές κριτικές που εισέπραξε η παραπάνωθεατρική παραγωγή σε όσες πόλεις και αν παρουσιάστηκε.
Με αφορμή τη «Λωξάντρα», λοιπόν, άρχισα να δραστηριοποιούμαι περισσότερο μετα πεπραγμένα ενός θεσμού, ο οποίος φέτος συμπληρώνει πενήντα χρόνια ζωής, καιαποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της πόλης. Σε αυτήν την αναζήτηση «έπεσε»πρόσφατα στα χέρια μου άρθρο της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», σύμφωνα με τοοποίο το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος βιώνει σήμερα ημέρες αγωνίας.
Οι τελευταίες κινήσεις της κυβέρνησης δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στηνεύρυθμη λειτουργία του. «Φορτώθηκε» ελλείμματα άλλων φορέων, ενώ η απόφαση τουΥπουργείου Πολιτισμού για οριζόντια μείωση της τακτικής επιχορήγησης πουλαμβάνει, αποτελεί το «τελειωτικό χτύπημα». Δεν είχε άδικο οκαλλιτεχνικός του διευθυντής, Σωτήρης Χατζάκης, όταν κατήγγειλε στον Τύπο ότι«ο νομοθέτης δεν έλαβε ποτέ υπόψη του τις ιδιαιτερότητες των θεάτρων».
Τέτοιου είδους πρακτικές απειλούν να τινάξουν στον αέρα το φετινό φιλόδοξοπρόγραμμα του ΚΘΒΕ που περιλαμβάνει παραστάσεις όπως ο «Ζορμπάς», η«Ντενεκεδούπολη» και πολλές άλλες, οι οποίες αναμένεται να «κατέβουν» στηνΑθήνα για να κλέψουν, άλλη μια φορά, τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα.
Ας σκεφθούμε μόνο ότι την περασμένη σεζόν το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδοςπρόσφερε στους Θεσσαλονικείς, και όχι μόνο, εκτός από τη «Λωξάντρα» και άλλεςπαραστάσεις επιπέδου, όπως είναι «ο κύριος Πούντιλα και ο δούλος του ο Μάτι» ήτα «Μικρά Διονύσια» οι οποίες κατέγραψαν έσοδα περίπου 320.000 ευρώ μόνο από ταεισιτήρια.
Εκεί, δηλαδή, που το ΚΘΒΕ αποδεικνύει ότι διαθέτει τη δυναμική και μπορεί ναδράσει ως άξιος πρεσβευτής της Θεσσαλονίκης στο εσωτερικό, ακόμα όμως και μεκατάλληλο σχεδιασμό και στο εξωτερικό, η Πολιτεία του φράζει το δρόμο στερώνταςπαράλληλα σημαντικά οφέλη, όχι μόνο πολιτιστικά, αλλά και οικονομικά από τηνπόλη.
Προσωπικά δεν θέλω να πιστέψω ότι η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμούαντιμετωπίζει το θέατρο ως μια ομάδα «εργαζομένων» που περνούν την ώρα τουςπάνω σε μια σκηνή. Οφείλω, ωστόσο, να αναρωτηθώ για ποιο λόγο το διορισμένο ΔΣδεν σηκώνει το ανάστημα του και προτιμά να αναλώνεται σε πολιτικές του yes men.
<!–[if gte mso 9]> <w:Lsd